Lesgeven is niet hetzelfde als leren
Bijgewerkt op: 19 feb. 2022
𝗟𝗲𝘀𝗴𝗲𝘃𝗲𝗻 𝗶𝘀 𝗻𝗶𝗲𝘁 𝗵𝗲𝘁𝘇𝗲𝗹𝗳𝗱𝗲 𝗮𝗹𝘀 𝗹𝗲𝗿𝗲𝗻
Denk daar eens over na. Het klinkt logisch, nietwaar?
Toch valt het mij op dat de onderwijspraktijk op sommige plekken gebaseerd is op de aanname dat wanneer we lesgeven, er ook daadwerkelijk iets geleerd wordt. Denk aan de urenlange hoorcolleges, met een boeiende spreker die een verhaal geanimeerd vertelt. Heel inspirerend, maar of er ook echt geleerd wordt op lange termijn? Of denk aan de 45 minuten durende (online) lessen, volgepropt met lesstof. Als we alles maar uitstorten over de leerlingen of studenten, komt het wel goed, toch?
𝗛𝗲𝗹𝗮𝗮𝘀... 𝗹𝗲𝗿𝗲𝗻 𝗶𝘀 𝗲𝗲𝗻 𝗰𝗼𝗻𝘀𝘁𝗿𝘂𝗰𝘁𝗶𝗲𝗳 𝗽𝗿𝗼𝗰𝗲𝘀: 𝗱𝗲 𝘀𝘁𝘂𝗱𝗲𝗻𝘁 𝗺𝗼𝗲𝘁 𝗵𝗲𝘁 𝘇𝗲𝗹𝗳 𝗱𝗼𝗲𝗻.
Toen ik nog in het basisonderwijs voor de klas stond als Meester Barend voelde ik me soms een slechte docent als ik mijn les niet afkreeg in de geplande tijd. Later kreeg ik door dat er een perspectiefwissel nodig is. We kunnen kennis niet rechtstreeks in andermans hersens proppen. Ik begon me te focussen op de leerlingen, niet op wat ik kwijt wilde. Daardoor werd ik flexibeler, en hoefde die geplande les niet per se af om een leereffect te bereiken. Toch blijft het een uitdaging om de illusie van "ik vertel jou iets, en daarna snap jij het" los te laten.
𝗪𝗮𝘁 𝗯𝗲𝘁𝗲𝗸𝗲𝗻𝘁 𝗱𝗶𝘁?
Onderwijs verzorgen is hard werken. De aandacht moet gaan naar het leerproces: waar zitten de leerlingen of studenten nu? Waar moeten ze naar toe? Wat weten ze al? Welke misvattingen hebben ze?
Dit betekent afstappen van het idee dat effectief lesgeven gelijkstaat aan effectief leren. En dat vraagt lef.
Hoe doe jij dat?
Bron strip: Bud Blake